mata hari
13 september 2013 tot en met 31 december 2015
Hoe is het mogelijk dat Grietje Zelle uit Leeuwarden als spionne sterft door de kogels van een Frans vuurpeloton, midden in de Eerste Wereldoorlog? Beleef het verhaal van Mata Hari, de mysterieuze danseres met haar fascinerende schoonheid. Blader door haar plakboeken, lees haar brieven en sta even stil bij haar exclusieve hoofdtooi.
mata hari, foto hoofdtooi
opwindend, exotisch en sensueel
Lang, donker en niet bijzonder knap, maar buitengewoon aantrekkelijk. Een electriserende persoonlijkheid en een uitstekende neus voor publiciteit. Het meisje dat in 1876 als Margaretha Zelle wordt geboren aan De Kelders in Leeuwarden, is op haar 29ste een regelrechte mediahype in Parijs. Ze betovert het societypubliek met haar exotische dansen, waarbij ze langzaam haar lichaam ontbloot. De kranten raken niet uitgeschreven over het mysterie Mata Hari. Tien succesvolle jaren lang staat de naam Mata Hari voor opwindend, exotisch en sensueel. Haar talloze, openlijke affaires met mannen in uniform - van welke nationaliteit dan ook - maken haar verdacht in de ogen van de geheime diensten. Mata Hari sterft tijdens de Eerste Wereldoorlog voor een vuurpeloton in de bossen bij Parijs.
- Originele foto uit het plakboek. Mata Hari in La Scala gedurende het seizoen 1911-1912 -
Zo'n avontuurlijk leven vol sex, spanning en sensatie leent zich natuurlijk goed voor een speelfilm. Veertien jaar na de executie van de Mata Hari vat filmmaatschappij Metro Goldwyn Mayer (MGM) het plan op om een film te maken over Mata Hari, met in de hoofdrollen de supersterren van dat moment: Greta Garbo en Ramon Novarra. Een jonge MGM-werknemer van Nederlandse afkomst, Sam Wagenaar, doet research voor de film. Hij praat met mensen die Mata Hari van nabij hebben gekend. Zo komt hij in een klein dorpje in Limburg ook terecht bij de personal assistant van Mata Hari. Deze dame, dan al behoorlijk op leeftijd, heeft Mata Hari gediend in de gloriejaren na 1905. Zij geeft Wagenaar aan het einde van hun gesprek twee persoonlijke eigendommen van Mata Hari mee, die ze de afgelopen jaren zorgvuldig heeft bewaard: dikke, zware boeken, gebonden in Marokkaans kalfleer en met de naam Mata Hari in gouden letters op de rug. Het zijn de persoonlijke plakboeken van Mata Hari, die zij op haar reizen door Europa altijd met zich mee droeg.
Wagenaar raakt gefascineerd door de inhoud van de plakboeken. Het is Mata Hari's persoonlijk verslag van een leven in de schijnwerpers, vol foto's, flyers van optredens, recensies en telegrammen. En natuurlijk kattebelletjes en brieven van beroemde minnaars en bewonderaars, zoals baron Henri de Rothschildt, de componisten Massenet en Puccini en chocoladefabrikant Gaston Menier. In haar krachtige handschrift schrijft Mata Hari er korte aantekeningen bij.
Wagenaar neemt de boeken mee naar Hollywood, waar ze tijdens de Tweede Wereldoorlog veilig zijn opgeborgen in de kluizen van de Bank of America. Hij laat zijn unieke verzameling Mata Hariana na aan het Fries Museum. Daar zijn de plakboeken voor iedereen te zien in de zaal die is gewijd aan Frieslands beroemdste dochter. Elke bezoeker kan dan zelf digitaal bladeren door de plakboeken waar Mata Hari zo trots op was.
BRON : Jet Spits - programmaconservator van het Fries Museum
Lang, donker en niet bijzonder knap, maar buitengewoon aantrekkelijk. Een electriserende persoonlijkheid en een uitstekende neus voor publiciteit. Het meisje dat in 1876 als Margaretha Zelle wordt geboren aan De Kelders in Leeuwarden, is op haar 29ste een regelrechte mediahype in Parijs. Ze betovert het societypubliek met haar exotische dansen, waarbij ze langzaam haar lichaam ontbloot. De kranten raken niet uitgeschreven over het mysterie Mata Hari. Tien succesvolle jaren lang staat de naam Mata Hari voor opwindend, exotisch en sensueel. Haar talloze, openlijke affaires met mannen in uniform - van welke nationaliteit dan ook - maken haar verdacht in de ogen van de geheime diensten. Mata Hari sterft tijdens de Eerste Wereldoorlog voor een vuurpeloton in de bossen bij Parijs.
- Originele foto uit het plakboek. Mata Hari in La Scala gedurende het seizoen 1911-1912 -
Zo'n avontuurlijk leven vol sex, spanning en sensatie leent zich natuurlijk goed voor een speelfilm. Veertien jaar na de executie van de Mata Hari vat filmmaatschappij Metro Goldwyn Mayer (MGM) het plan op om een film te maken over Mata Hari, met in de hoofdrollen de supersterren van dat moment: Greta Garbo en Ramon Novarra. Een jonge MGM-werknemer van Nederlandse afkomst, Sam Wagenaar, doet research voor de film. Hij praat met mensen die Mata Hari van nabij hebben gekend. Zo komt hij in een klein dorpje in Limburg ook terecht bij de personal assistant van Mata Hari. Deze dame, dan al behoorlijk op leeftijd, heeft Mata Hari gediend in de gloriejaren na 1905. Zij geeft Wagenaar aan het einde van hun gesprek twee persoonlijke eigendommen van Mata Hari mee, die ze de afgelopen jaren zorgvuldig heeft bewaard: dikke, zware boeken, gebonden in Marokkaans kalfleer en met de naam Mata Hari in gouden letters op de rug. Het zijn de persoonlijke plakboeken van Mata Hari, die zij op haar reizen door Europa altijd met zich mee droeg.
Wagenaar raakt gefascineerd door de inhoud van de plakboeken. Het is Mata Hari's persoonlijk verslag van een leven in de schijnwerpers, vol foto's, flyers van optredens, recensies en telegrammen. En natuurlijk kattebelletjes en brieven van beroemde minnaars en bewonderaars, zoals baron Henri de Rothschildt, de componisten Massenet en Puccini en chocoladefabrikant Gaston Menier. In haar krachtige handschrift schrijft Mata Hari er korte aantekeningen bij.
Wagenaar neemt de boeken mee naar Hollywood, waar ze tijdens de Tweede Wereldoorlog veilig zijn opgeborgen in de kluizen van de Bank of America. Hij laat zijn unieke verzameling Mata Hariana na aan het Fries Museum. Daar zijn de plakboeken voor iedereen te zien in de zaal die is gewijd aan Frieslands beroemdste dochter. Elke bezoeker kan dan zelf digitaal bladeren door de plakboeken waar Mata Hari zo trots op was.
BRON : Jet Spits - programmaconservator van het Fries Museum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten